W zakresie pomocy pokrzywdzonym najważniejszym projektem było doposażenie ochotniczych straży pożarnych w pojazdy, umundurowanie i sprzęt ratujący życie i zdrowie zwłaszcza ofiar wypadków komunikacyjnych. Strażacy ochotnicy – zgodnie z przesłaniem: Bogu na chwałę, ludziom na ratunek – jako pierwsi pojawiają się z pomocą w miejscach oddalonych od większych ośrodków. Projekt ten najpełniej wyraża też ideę sprawiedliwości: środki do Funduszu spływają prawie wyłącznie od pijanych kierowców, częstych drogowych zabójców. Dlatego pomoc ratująca życie ich ofiar, dzięki profesjonalnej pomocy strażaków, jest nie tylko potrzebna, ale najbardziej uzasadniona. Przez 7 lat programu na doposażenie osp przeznaczyliśmy ponad 260 mln. zł. Z kolei dla szpital, również na sprzęt ratujący życie i zdrowie – ponad 60 mln.

Ze środków Funduszu zbudowałem ogólnopolską sieć pomocy pokrzywdzonym, na którą składała się całodobowa infolinia, ośrodki specjalistyczne oraz ponad 300 ośrodków zapewniających profesjonalną, kompleksową i bezpłatną pomoc prawną, psychologiczną, a w uzasadnionych przypadkach także materialną. Świadczona jest przez wykwalifikowanych specjalistów – przede wszystkim prawników i psychologów, miała charakter odformalizowany.

Nigdy dotąd skala pomocy dla ofiar przestępstw i ich bliskich nie była tak wielka. W 2012 r. Fundusz przekazywał ośrodkom pomocy zaledwie 1,6 mln zł. W 2019 r. była to już kwota ponad 40-krotnie większa (76 mln zł), natomiast w 2020 r. ponad 50-krotnie większa (84 mln zł). Kwota umów zawartych w 2021 r. na pomoc pokrzywdzonym w 2021 r. przekroczyła 96 mln zł. Pula środków na kolejne lata wynosiła ok 100 mln zł.

Powstała Klinika Budzik dla dorosłych Fundacji Akogo? Ewy Błaszczyk, jako ważny ośrodek specjalistyczny. Drugim „flagowym” okrętem miał być ośrodek Archipelag wysp wolnych od przemocy. Jego budowa, praktycznie ukończona, została w sposób przestępczy wstrzymana, ks. Michał został na kilka miesięcy uwięziony i torturowany. Dokończenie tej inicjatywy, aby w duchu chrześcijańskim mogła służyć pokrzywdzonym przemocą, to jedna z moich najważniejszych obietnic. Wpisuje się z resztą w inne, zwłaszcza legislacyjne działania antyprzemocowe.

W zakresie prewencji przestępczości bardzo ważne było ponad 1000 mikro-projektów realizowanych przez Koła Gospodyń Wiejskich. Wspólnie z Norwegami przeprowadziliśmy badania, których efektem były m.in. ustalenia, że Polski, inaczej niż Norweżki, w przypadku zagrożenia przemocą w pierwszej kolejności zwracają się o pomoc do bliskich, przyjaciół, znajomych. A w środowiskach wiejskich to KGW jest taka naturalną wspólnotą wsparcia, którą trzeba jednak zaopatrzyć w odpowiednią wiedzę i umiejętności. Stąd projekt – atakowany przez głupich i/lub nienawistnych polityków i aktywistów, dla których walka z przemocą wobec kobiet to okazja do paliwo polityczne, a nie zdanie do zrobienia.

W obszarze przeciwdziałania przestępczości uruchomiłem setki rocznych czy wieloletnich projektów informacyjnych, wychowawczych, resocjalizacyjnych czy edukacyjnych dla dzieci, seniorów, kobiet czy grup zagrożonych poszczególnymi typami przestępstw.

Bardzo ważne były projekty ukierunkowane na walkę o dobre imię Piolski – walkę z ojkofobią i polonofobią. Ukierunkowane na obronę wolności sumienia i wyznania wobec wściekłych ataków, również fizycznych, na kościoły i na osoby wierzące, niszczenia przydrożnych kapliczek czy krzyży. Oraz związane z ochroną dzieci i rodziny przed deprawacją ideologii gender. To głównie projekty stały się głównym obiektem ataku ze strony Koalicji 13 grudnia, a moje działania związane z uruchamianiem tych projektów stały się pretekstem do politycznie i ideologicznie motywowanych zarzutów. O takim stopniu absurdalności bezzasadności, że wstydziłby się ich student 1 roku prawa.

Trzeci obszar działania to pomoc w readaptacji dla osób, które opuszczają zakłady karne, gdzie również stworzyłem uporządkowaną, ogólnopolską sieć ośrodków wsparcia.